Efni.
Sá diakrítíski hreimur (eða díakritískur hreimur) er grafíski hreimurinn sem gerir okkur kleift að greina orð með sömu skrift, en hafa mismunandi merkingu og tilheyra mismunandi málfræðilegum flokkum.
Til dæmis: meira (atviksorð magns) og plús (en).
Orð sem bera táknrænt merki víkja í sumum tilfellum frá grundvallarreglum áherslu, en þau eru samþykkt vegna þess að tvíræðra aðstæðna er forðast.
Siðfræðilegum tildeilum er hægt að skipta í einhliða; um fornafna, fyrirspurnatiltæki og upphrópunarorðsorð og í sumum öðrum. Það ætti að vera skýrara að nokkrar breytingar hafa verið skráðar á undanförnum árum, og það var tilhneiging frá Royal Spanish Academy of Letters að einfalda tungumálið með því að útrýma nokkrum diacritical merki sem áður voru skrifuð áður; sumt var skylduskrif og annað valfrjálst.
Það getur þjónað þér:
- Orð með tilde
- Prosodic hreimur
- Strax= atviksorð tímans.Ég hef ekki ákveðið það ennþá (jafnvel = jafnt)
- Hvenær= yfirheyrsluorðsorð tímans. ¿Síðan hvenær hefur Elsa ekki búið hjá Martin? (þegar = tiltölulega atviksorð eða samtenging)
- Hvernig= yfirheyrslu- eða upphrópunarorðsorð. Hvernig datt mér það ekki í hug áður! (sem = atviksorð)
- Hvaða = yfirheyrandi eða upphrópandi atviksorð. Hver er húsið þitt? (sem = samanburðarorðsorð)
- Hversu mikið = yfirheyrandi eða upphrópandi atviksorð. Ég sagði þér þegar hversu mikið ég elska þig. (hversu mikið = samanburðarorðsorð)
- Frá= sögn að gefa. Ekki gefa honum það sem hann biður um, það er svívirðilegt. (de = forsetning)
- Hvar= yfirheyrsluorðsorð staðar. Hvar heldurðu að frændi þinn sé núna? (þar sem = tiltölulega atviksorð eða samtenging)
- The = persónulegt fornafn. Ég trúi því af því að hann sagði mér. (el = karlkyns grein)
- Meira= atviksorð magns.Þú verður að reyna meira. (meira = slæmt samhengi)
- Ég= persónulegt fornafn.Skoðun þín skiptir mig litlu. (mitt = eignarfall lýsingarorð / tónlistaratriði)
- Hvað= fyrirspurn / upphrópunarfornafn.Hvað hafa þeir beðið um? (hvað = ættingjar)
- WHO= fyrirspurn / upphrópunarfornafn. Hver kemur í mat? (hver = ættingjar)
- Já= játandi atviksorð.Já, ég er mjög viss um það.(si = skilyrt)
- ég veit= sögn að vita.ég veit mjög vel hvað bíður mín- (se = fornafn)
- Te= innrennsli. Mér finnst íste. (te = fornafn)
- Þín= persónulegt fornafn: Þú veist ekki einu sinni hvað hún heitir (þú = eignarfall lýsingarorð)
Orð með diacritical hreim
Í dag eru einhlít orð skrifuð án hreim. Undantekning frá þessari reglu er hópur oft notaðra einstrikaðra orða sem eru í streitu og eru andsnúnir öðrum formlega eins orðum, en með óþrengdum framburði: þetta gerist með einhverjum persónufornöfnum, sem hægt er að rugla saman við greinar, með eignarfallslýsingarorð eða nafnorð.
Þetta gerist líka með nokkrum mikilvægum verbsformum og með nokkrum atviksorðum. Frá 2010 ætti ekki að merkja við einhljóð þar sem öll sérhljóð þeirra mynda réttritað tvíhljóð eða þríhljóð (þangað til var þetta diakrítíska merki viðurkennt; dæmi: rio, lio).
Önnur stafsetningarnýting sem tengist spurningunni um díakrítíska merki er að ekki ætti að merkja orðið „aðeins“ í atviksorði sem jafngildir „aðeins“; Áður var þetta eitt algengasta tilvikið um sykursýkismerki og margir halda áfram að skrifa það.
Með tilliti til yfirheyrandi og upphrópandi atviksorða er viðmiðið að merkja þau með díakritískt merki til að aðgreina þau frá hlutfallslegu óbeinuðu formi, jafnvel víkja frá réttritunarviðmiðinu (þar sem þau eru oft alvarleg orð sem enda á sérhljóða). Sama gerist ekki með sýnileg fornafn (það, þessi, þessi), sem ættu ekki lengur að vera tildatrse.
Fleiri tilfelli með skjálftamerki:
| Fleiri og fleiri | Þú og þú |
| Ég veit og ég veit | Hann og hann |
| Já og já | Gefðu og af |
| Ég og mín | Enn og enn |
