Orð með B

Efni.

• Dæmi um orð með B
• Framburður V og B
• Stafsetningarreglurnar fyrir B

The B-stafur það er annað í spænska stafrófinu (sem latnesku tungumálin byggja á) og er það fyrsta af tuttugu og tveimur samhljóðum. Til dæmis: buscar, blanco, burro.

Þó að formlegt nafn þess sé vera, mörg héruð gáfu það sitt eigið nafn, það algengasta í Suður-Ameríku er það vertu langur, með það í huga að aðgreina það frá öðrum latneskum samhljóðum sem einnig er kallaður farðu eða fara stutt.

• Sjá einnig: Notkun bókstafs B

Dæmi um orð með B

Sjá einnig:

• Orð með B og V.
• Orð með mp og mb

Framburður V og B

Samhljóðin fara stutt og vertu langur þeir eru ólíkir í framburði, en á ýmsum svæðum í Ameríku hefur þessi aðgreining tapast, svo að þau hljóma nánast ógreinanleg.

Reyndar vertu langur er sleppt næstum því að sameina varirnar tvær, en í fara stutt það er að renna neðri vörinni yfir efri tennurnar, sem myndar harðara og hærra titrandi hljóð. Þó það sé ekki auðvelt að skrá sig ef einhver er að tala a b eða einn v Rétt er þetta formlegur munur og á sumum svæðum er aðgreining þeirra meira áberandi.

• Sjá einnig: Notkun bókstafsins V
  

Stafsetningarreglurnar fyrir B

Orð með b eru mörg og þessi stafur birtist í upphafsstöðu eða á eftir öðrum bókstöfum. Til dæmis: bjæja, bflaggabanico. 

• Orð sem innihalda einhverja af eftirfarandi atkvæðum eru skrifuð með B en ekki V: blabla- bli- blo- blá- eða bra- brebri- bro- bru, það er að segja að samhljóðahóparnir séu alltaf 'bl' eða 'br'. Til dæmis: gerabarfleifð, bkjötkúst.
• Alltaf á undan öðrum samhljóði, skrifaðu alltaf B (en ekki V). Til dæmis: það erbozo, hérnabás.
• Alltaf eftir að M er skrifað B og eftir bókstafinn N er alltaf skrifað V. Til dæmis: combeða, A.Mbtæla, eitur.
• B ber einnig ófullkomna þátíð sagnir sem enda á -ar og sögnin „fara“. Til dæmis: elskarbhlustaðubtil.
• Sagnir sem enda á –buir hafa B. Til dæmis: frhbuir, dreifabuir.
• Sagnir sem enda á -bir bera B. Til dæmis: concebfarðu, skrifaðubfarðu. Undantekningar: sjóða, þjóna, búa, búa saman, endurlífga.
• Orð sem enda á viðskeyti hafa B -bunda, -bundo. Til dæmis: ég dóbafturkalla, ógleðibunda.
• Orðin sem byrja á cub-, urb-, hab- og heb-. Til dæmis: urbári, hann hefurbitar.
• B eru orð með forskeytin bi- eða bis-. Til dæmis: bisabuelo, bhöfuð, tvíkynhneigður.
• B eru orð með forskeytinu bio-. Til dæmis: blíffræðingur, bniðurbrjótanlegt.
• B eru orð með forskeytinu undir- Til dæmis: þessbleikstjóri, hansbte.
• Orðin með forskeytinu bibli- Til dæmis: bíbliography, bbókavörður.
• B eru orð með forskeytunum bene, bien eða bono. Til dæmis: böfundsverður, bóviljandi.
• Orðin sem enda á –Hæfileiki. Til dæmis: breyttbility, hability. Undantekningar: almennileg og hreyfanleg.

Fylgdu með: